Achter het behang
Het is de woonmaand. Wist u dat? Het zal mij jeuken, ware het niet dat de wederhelft in het interieur zit. Ik ook, maar dan in letterlijk zin: zij adviseert beroepshalve klanten. Soms ziet ze mij ook als klant – denk ik wel eens. Want dan komt ze met enorme behangboeken aanzetten en weet ik wat er volgt. “Dat behang in de hal: wat vind je daar nou van? Te flets toch?” Mijn argument dat genoemd behang er pas drie jaar hangt (of plakt, of zit) doet er reeds niet toe. Er helpt geen lieve moedertje aan, er zal wat anders komen. Wel mag ik mijn menig geven, hoe betrekkelijk ook. De eega wijst dan op een zeker patroon, waarvan er evenwel vier verschillende tinten zijn. Namelijk van heel licht tot tamelijk donker. Zij noemt dat geloof ik “tonen”. Ik ga voor safe en gok op een middentoon, maar dan wijs t mijn vrouw op de lichtinval, hoe het afsteekt ten opzicht van de kleur van de muur er tegenover, de ruimte en weetikveel wat nog meer. Het wordt dus iets anders.
Een en ander gaat ook op voor muur- en houtverf, zowel binnen als buiten. Met name het buitengebeuren wordt tweejaarlijks aan een grondige inspectie onderworpen, waarbij zwakke plekken in het hout bij mijn partner leiden tot paniek en slapeloosheid. Slechts zeer grondig voorwerk (stofvrij maken, met een zeker middel het hout vetvrij maken, vervolgens gronden en later oververven) kunnen het probleem takkelen, waarbij het gronden en schilderen voor rekening van mijn wederhelft komt. Toegegeven, zij doet dat supernetjes, waar ik klodders verf mors op plekken die niets met hout te maken hebben. Dat gaat met behang ook zo: ik verricht met mijn apenarmen een enkele hand- en spandienst, terwijl het plakken zelf voorbehouden is aan mijn vrouw. Dat is geenszins een sinecure, omdat er dikwijls sprake is van een patroon waarbij stroken nauwgezet worden geplakt en wel zodanig, dat er geen naad te zien is. Behalve die van mij, als ik weer eens een rol in de hoogte moet houden.
Het ziet er derhalve op designgebied puik uit, wat dus ook geldt voor het buitengebeuren. Zolang als het duurt natuurlijk. Ik zag haar reeds kritisch kijken naar het behang in de slaapkamer. Het argument dat het daar doorgaans donker is wordt, vrees ik, terzijde geschoven…
Erik Endlich